ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΝΑ ΧΤΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΤΟΥ;
Στο γραφείο, πολλές φορές έρχονται γονείς με την εξής αγωνία: το παιδί μου δεν πιστεύει στον εαυτό του, φοβάται να εκφράσει την άποψη του, διστάζει να τολμήσει καινουρια πράγματα• με λίγα λόγια, το παιδί μου δεν έχει αυτοπεποίθηση.
Τα παιδιά, ανεξάρτητα εάν θα μεγαλώσουν και με τους δύο φυσικούς γονείς, από θετούς γονείς ή από παππούδες, αυτό που θα τα βοηθήσει να αναπτύξουν το δυναμικό τους είναι η απόκτηση του αισθήματος της αυτοπεποίθησης αλλά και της σιγουριάς για τον εαυτό τους.
Πώς μπορούμε εμείς σαν γονείς να συμβάλουμε στην ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης των παιδιών μας;
Αρχικά, επιβάλλεται να επισημαίνουμε ότι η προσπάθεια του παιδιού είναι πολύ ισχυρή και αυτό έχει σημασία για μας. Αποφεύγουμε να λέμε π.χ. «θ’ αγωνιστείς περισσότερο την επόμενη φορά και θα τα καταφέρεις». Όταν τα παιδιά βάζουν αρκετή ενέργεια για να καταφέρουν κάτι, εμείς πάντα πρέπει να τα ενισχύουμε με ραβασάκια στην τσαντούλα τους, στο ψυγείο, στο e-mail τους, γράφοντας κάτι όμορφο, όπως «πιστεύω σε εσένα ανεξάρτητου αποτελέσματος»!
Ανακαλύπτουμε τι μοναδικό έχουν τα παιδιά μας και τους μεταφέρουμε το μήνυμα ότι το κάθε άτομο έχει κάτι ξεχωριστό, προσπαθώντας να ενισχύσουμε αυτό το χαρακτηριστικό τους. Όταν τα παιδιά πεισθούν ότι έχουν κάτι ιδιαίτερο, τότε αξιολογούν διαφορετικά τον εαυτό τους και τους βοηθά να αναπτύξουν την αυτοπεποίθησή τους.
Οι δικές μας ανασφάλειες δεν χρειάζονται να εκδηλώνονται μπροστά στα παιδιά. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να βλέπουν ένα θετικό μοντέλο γονιού, ώστε να παραδειγματίζονται ορθά.
Δοκιμάζουμε τα παιδιά μας σε διάφορες δραστηριότητες, μέχρι ν’ ανακαλύψουμε το ταλέντο τους και τους προωθούμε να το εξασκούν για να γίνονται συνεχώς καλύτεροι.
Μαθαίνουμε στα παιδιά να γράφουν τους στόχους τους και να προσπαθούν να ολοκληρώνουν μικρούς και εφικτούς στόχους, ώστε να μην απογοητεύονται. Οι υψηλές προσδοκίες είναι ο χειρότερος εχθρός της αυτοπεποίθησης, γιατί δύσκολα επιτυγχάνεται ένας τέτοιος στόχος.
Προσοχή! Το «μπράβο» και οι έπαινοι πρέπει να γίνονται μόνο όταν είναι ανάγκη. Η καθημερινή χρήση τους μπορεί να προκαλέσει συνήθεια και στο τέλος να μην έχει αποτέλεσμα!
