ΜΠΟΓΔΑΝΟΣ: Ο λευκός εφιάλτης των αυτοάνοσων…

Ότι το αλάτι είναι κακός σύμμαχος των αυτοάνοσων το γνωρίζουμε εδώ και χρόνια. Μεταξύ άλλων, ξέρουμε ότι η κατανάλωσή του ελαττώνει κύτταρα του ανοσοποιητικού μας, τα γνωστά T ρυθυμιστικά που τα χρειαζόμαστε για να αντιπαλεύουν τα φλεγμονώδη κύτταρα που στρέφονται εναντίον μας (ίσως μια άλλη φορά να αναφερθώ εκτενέστερα).

Ο άλλος λευκός εφιάλτης είναι δυστυχώς η ζάχαρη. Η (υπερ)καταναλωσή της, ειδικά στον δυτικό τρόπο διατροφής έχει συνδεθεί επιδημιολογικά με αυξημένο ρίσκο ανάπτυξης αυτοάνοσου νόσηματος σε επιρρεπείς ασθενείς όπως για παράδειγμα, χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες του εντέρου όπως η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα, ο διαβήτης τύπου 1, η αυτοάνοση θυροειδίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η σκλήρυνση κατά πλάκας.

Πως η ζάχαρη αυξάνει τον κίνδυνο να πάθουμε αυτοάνοσο νόσημα;

Μια νέα πολύ αξιόλογη μελέτη που μόλις δημοσιεύτηκε αποκάλυψε τον πιο πιθανό μηχανισμό. Όλα τα κύτταρα του ανοσοποιητικού χρειάζονται την γλυκόζη για να ενεργοποιηθούν και η ζάχαρη αποτελεί πηγή ενέργειας, αλλά αυτό δεν είναι το μόνο αίτιο. Απότι φαίνεται, αυτά που την χρησιμοποιούν περισσότερο από όλα είνα εξειδικευμένα φλεγμονώδη κύτταρα του ανοσοποιητικού, τα γνωστά Τh17 λεμφοκύτταρα πού είναι και αυτά που κάνουν την μεγαλύτερη ζημιά στα περισσότερα αυτοάνοσα νοσήματα.

Το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι οι ερευνητές ανακάλυψαν την πρωτείνη μέσω της οποίας η ζάχαρη “κάνει τη ζημιά”.

Η επιστημονική της ονομασία είναι GLUT3 και είναι ένας συγκεκριμένος μεταφορέας γλυκόζης που εκπληρώνει πρόσθετες μεταβολικές λειτουργίες στα Τ λεμφοκύτταρα εκτός από την παραγωγή ενέργειας από τη ζάχαρη.

Τα κύτταρα Th17, που προκαλούν αυτοάνοσα νοσήματα, εκφράζουν πολλή πρωτεΐνη GLUT3 στην κυτταρική τους επιφάνεια. Έτσι, η κατανάλωση γλυκόζης έχει άμεση επίδραση στη δραστηριότητα των προφλεγμονωδών γονιδίων προς όφελος της ενεργοποίησης της φλεγμονής και της αυτοανοσίας.

Οι ερευνητές έδειξαν ότι μέσω της GLUT3 μπορούν να οδηγήσουν ποντικάκια μέσω της υπερκατανάλωσης γλυκόζης στην ανάπτυξη πειρματικής φλεγμονώδους νόσου του ενέρου και σκλήρυνσης κατά πλάκας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτά τα νέα ευρήματα ανοίγουν το δρόμο για την ανάπτυξη στοχευμένης θεραπείας αυτοάνοσων νοσημάτων που θα εστιαστούν στην GLUT3.

Πως;

Ακούγεται δύσκολο και όμως είναι σχετικά απλό και φθηνό. Θα σας το πώ σε άλλη ανάρτηση. Υπομονή…..