Δημιουργία και συλλογή εμβρύων από διαδοχικούς κύκλους: αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα των λίγων ωαρίων και των μικρών αποθεμάτων στις ωοθήκες.
Γράφει οΔρ Νίκος Χριστοφορίδης, MD, MSc, FRCOG, Χειρουργός Μαιευτήρας-Γυναικολόγος, Επιστημονικός & Κλινικός Διευθυντής Embryolab, Συνιδρυτής Embryolab Academy
Τι συμβαίνει όταν οι ορμονικές εξετάσεις δείχνουν μικρό αριθμό ωαρίων στις ωοθήκες και μία γυναίκα πρόκειται να προχωρήσει σε θεραπεία με εξωσωματική γονιμοποίηση; Πως αντιμετωπίζουμε τις περιπτώσεις με χαμηλές τιμές ΑΜΗ, της ορμόνης που “βλέπει” τα αποθέματα των ωοθηκών; Και τέλος, αν μία γυναίκα έχει κάνει ήδη κάποια προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης στο παρελθόν και αντέδρασε παράγοντας μικρό αριθμό ωαρίων στην ωοληψία, πως μπορεί να βοηθηθεί σε επόμενη προσπάθεια;
Ένας από τους βασικούς παράγοντες επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι ο αριθμός των ωαρίων που έχει στη διάθεση του ο εμβρυολόγος στο εργαστήριο για να ξεκινήσει τη διαδικασία της τεχνητής γονιμοποίησης. Ειδικότερα, όσο μεγαλώνει σε ηλικία μια γυναίκα, τόσο αυξάνονται και οι ανάγκες σε αριθμούς ωαρίων, ώστε να μπορούμε να επιλέξουμε με επιτυχία ποια ωάρια είναι πιο ποιοτικά και ικανά για να οδηγήσουν σε εγκυμοσύνη.
Πολλές περιπτώσεις υπογονιμότητας συνδυάζονται με χαμηλούς αριθμούς ωαρίων στις ωοθήκες, με χαμηλά δηλαδή αποθέματα σε ωάρια, κάτι που μπορεί να οφείλεται τόσο σε γενετικούς παράγοντες, σε επιδράσεις του περιβάλλοντος, όπως και σε συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Όταν γυναίκες με χαμηλά αποθέματα ωαρίων ξεκινούν θεραπεία με εξωσωματική γονιμοποίηση, συχνά, φτάνουν να έχουν οριακά έναν καλό αριθμό εμβρύων που μπορεί να οδηγήσει σε εγκυμοσύνη. Έτσι, οι πιθανότητες επιτυχίας μειώνονται, ενώ η ψυχολογική επιβάρυνση τους, αναμενόμενα, μεγαλώνει. Στις περιπτώσεις αυτές, η δυνατότητα κρυοσυντήρησης των εμβρύων που προκύπτουν από τον αρχικό κύκλο της εξωσωματικής επιτρέπει την επανάληψη θεραπείας εξωσωματικής με στόχο τη δημιουργία επιπλέον εμβρύων, ώστε να υπάρχουν περισσότερες επιλογές και μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας κατά την εμβρυομεταφορά. Αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο εκεί που δημιουργείται ένα έμβρυο μόνο μετά τον αρχικό κύκλο της εξωσωματικής, όπως και στις περιπτώσεις προεμφυτευτικού γενετικού ελέγχου, όπου μικρότερος αριθμός ωαρίων σημαίνει και σημαντική μείωση στην πιθανότητα να βρεθούν φυσιολογικά έμβρυα που θα οδηγήσουν σε εγκυμοσύνη.
Η εξέλιξη της κρυοβιολογίας επιτρέπει την κρυοσυντήρηση τόσο των εμβρύων, όσο και των ωαρίων, με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα. Η εμπειρία των τελευταίων ετών, σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει δείξει πως η κρυοσυντήρηση με στόχο την αύξηση του αριθμού των εμβρύων, από διαδοχικούς κύκλους επιτρέπει περισσότερες επιλογές και μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας, αλλά και καλύτερο οικογενειακό προγραμματισμό συνολικά.