Διατροφή και ανοσοποιητικό…. με ανάμικτα συναισθήματα.
Του Δημήτρη Μπόγδανου, καθ. Παθολογίας & Αυτοάνοσων Νοσημάτων
Πριν από λίγες ημέρες επικοινώνησε μαζί μου μια ασθενής ενθουσιασμένη για την πρόσφατη πορεία της υγείας της. Μια εκ των διατροφολόγων της ομάδας μου της είχε δώσει στοχευμένες διατροφικές συμβουλές που είχαν αποδώσει από τις πρώτες κιόλας ημέρες. Ένοιωθε καλύτερα, με λιγότερο πόνο, δυσκαμψία και αίσθημα κόπωσης. Τις τόνισα δύο πράγματα
1) ότι πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι αλλά προσεκτικοί γιατί μαγικά ραβδιά με την διατροφή δεν υπάρχουν (εκτός και αν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ή αν δρουν συμπληρωματικά της φαρμακευτικής προσέγγισης).
2) ότι ο χρόνος θα δείξει γιατί το αποτέλεσμα για να είναι ικανοποιητικό πρέπει να είναι παρατεταμένο, ρεαλιστικό και όχι πρόσκαιρο.
Από την άλλη πριν από ημέρες, ένας ασθενής μου με κοιλιοκάκη σε αυστηρή δίαιτα ελεύθερη γλουτένης αγχώθηκε πολύ όταν μετά από παρατεταμένη διακοπή χυμών, διαπίστωσε ότι όταν άρχισε να ξαναπίνει χυμό πορτοκαλιού (μετά από την συμβουλή μου) άρχισε ξανά να έχει διάρροιες. Αναμενόμενα, αγχώθηκε και τον πήρε από κάτω συναισθηματικά .
Η διατροφή και η επίδρασή της στο ανοσοποιητικό και κατ΄επέκταση στον οργανισμό (άρα και στον άνθρωπο που υποφέρει) είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο που χρειάζεται συνεχής εγρήγορση, υπεύθυνη παρέμβαση και τεράστια εμπειρία από τον θεράποντα ιατρό και τον συνεργαζόμενο κλινικό διατροφολόγο.Τα δύσκολα μπαίνουν όταν οι ιατροί “παριστάνουν” τους διατροφολόγους (και αντίστροφα). Και στη μέση, πάντα την πληρώνουν οι ασθενείς….
Share
Σχόλια
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.
