Υπερκινητικό μωρό στην κοιλιά
Η μειωμένη δραστηριότητα του εμβρύου είναι δυνατό να υποδηλώνει ότι το έμβρυο βρίσκεται σε κίνδυνο. Ως εκ τούτου, πολυάριθμες ιατρικές μελέτες έχουν ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα [1-3]. Αντίθετα, η αυξημένη κινητικότητα του εμβρύου ακόμα και για παρατεταμένη χρονική περίοδο, δεν έχει διαπιστωθεί να συνδέεται με πρόβλημα στο μωρό ή την κύηση.
Η δραστηριότητα του εμβρύου, συχνά γίνεται αισθητή από τη μέλλουσα μητέρα στις 31-39 εβδομάδες της κύησης [4]. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει ορισμός των παθολογικών εμβρυϊκών κινήσεων που να έχει μεγαλύτερη αξία από τη μητρική υποκειμενική αντίληψη, στην ανίχνευση της εμβρυϊκής δυσχέρειας ή του ενδομήτριου εμβρυϊκού θανάτου [5].
Σε πρόσφατη μελέτη με 931 κυήσεις, όπου μελετήθηκαν τα διαγράμματα κίνησης εμβρύου, η υπερκινητικότητα ορίστηκε στατιστικά στις 40 ή περισσότερες κινήσεις που έγιναν αντιληπτές από τη μητέρα μέσα σε διάστημα μίας ώρας, τουλάχιστον 14 ημέρες πριν τον τοκετό [6]. Στη μελέτη αυτή, υπερδραστηριότητα σημειώθηκε σε 47 από τα 931 έμβρυα (5%), όλα εκ των οποίων είχαν καλή έκβαση μετά τον τοκετό. Η παρακολούθησή τους, μέχρι την ηλικία των 18 μηνών από τη γέννηση δεν έδειξε κάποιο ασυνήθιστο μοτίβο σωματικής ή νοητικής ανάπτυξης [6]. Παρόμοια είναι τα αποτελέσματα και από άλλες μελέτες, μολονότι λίγες είναι οι σχετικές αναφορές στη διεθνή βιβλιογραφία [7,8].
Υπάρχουν αναφορές ότι η αυξημένη κινητικότητα του εμβρύου, σχετίζεται με το αυξημένο σωματικό βάρος του εμβρύου για συγκεκριμένη ηλικία κύησης (LGA – Large for Gestational Age), εντούτοις δεν έχει δειχθεί ότι επηρεάζει την πρόγνωση [5]. Παράλληλα, επειδή το αυξημένο βάρος εμβρύου (LGA) συνηθέστερα οφείλεται σε σακχαρώδη διαβήτη της κύησης, η διάγνωση του οποίου τίθεται με άλλους πιο ευαίσθητους δείκτες (υπερηχογραφικό έλεγχο, εξετάσεις αίματος ή ούρων), η κινητικότητα του εμβρύου δεν έχει κάποια κλινική σημασία.
Συμπερασματικά, παρ’ όλο που τα αίτια της αυξημένης δραστηριότητας του εμβρύου παραμένουν άγνωστα, το εύρημα αυτό δεν αποτελεί ανησυχητικό προγνωστικό σημείο.
Πηγή: FREZYLAND