Ζητήματα Προσβασιμότητας ΑμεΑ
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας γεννιέται ένα ερώτημα. Άραγε ο σύγχρονος κόσμος και πολιτισμός αγκαλιάζουν τους ανθρώπους που τυγχάνει να εμποδίζονται από κάποια μορφή αναπηρίας;
Ενδιαφέρουσες προκλήσεις στην σύγχρονη «ανθρωπιστική» κοινωνία αποτελούν η ισότιμη ένταξη και συμμετοχή των ατόμων με αναπηρίες στην οικογένεια, στην κοινότητα, στο εργασιακό, αλλά και στο φυσικό περιβάλλον.
Το 15% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού ζει με αναπηρίες, όπου αναφερόμαστε σε κάθε πνευματική ή σωματική αναπηρία, η οποία χρήζει ειδικής μεταχείρισης. Αυτές μπορεί να είναι αισθητηριακές αναπηρίες (τύφλωση, κώφωση), σωματικές αναπηρίες (εγκεφαλική παράλυση, ακρωτηριασμένα άκρα), νοητική καθυστέρηση, χρωμοσωμικά σύνδρομα, διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή (αυτισμός) και ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, δυσλεξία κλπ.
Έτσι καταλήγουμε σε ένα αριθμό περίπου 50% από γενικά εμποδιζόμενα άτομα.
Τα άτομα αυτά έχουν ακριβώς τις ίδιες ανάγκες με όλους τους ανθρώπους, την κοινωνικοποίηση με φίλους, την χαρά για μάθηση, την εργασία, την αποδοχή αλλά και την ανάγκη για αγάπη.
Ο συνδετικός κρίκος όλων των παραπάνω είναι η ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ.
Όπως οι ίδιοι άνθρωποι με κινητική δυσκολία αναφέρουν «αν στην καθημερινότητα δεν μας συναντάτε, δεν συμβαίνει εξαιτίας της βλάβης στο σώμα μας, αλλά του τρόπου που έχουν δομηθεί οι κοινωνίες μας και μας αποκλείουν από την κοινωνική αλληλεπίδραση».
Αναφερόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, υπάρχουν πολύ λίγα προσβάσιμα λεωφορεία/τρόλεϊ περίπου το ¼ του στόλου. Ακόμα και αυτά, δεν σημαίνει ότι είναι και εύχρηστα, και το σημαντικότερο η ελλιπής εκπαίδευση των οδηγών παίζει ρόλο στην βελτίωση της τρέχουσας κατάστασης
Καταλήγεις να λες ότι ο κόσμος δεν έχει φτιαχτεί για σένα…
Ο ίδιος κόσμος σήμερα κομπάζει για τον πολιτισμό του. Και τί είναι τελικά πολιτισμός. Οι εκθέσεις και τα θέατρα; Αυτά είναι παράπλευρα στοιχεία ενός πολιτισμού. Πολιτισμός είναι να γυρίσεις να δεις τον αδελφό σου που εμποδίζεται και να σκύψεις σε αυτόν προτείνοντας ένα χέρι βοηθείας.
Ο ίδιος ήλιος ανατέλλει για όλους και δίνει το ίδιο δικαίωμα συμμετοχής στη ζωή σε όλους. Ας φροντίσουμε τα αδέλφια μας όλα να βγουν από τις σκιές τους.
Ελένη Βατίστα, Φυσικοθεραπεύτρια, Τμήμα Φυσικοθεραπείας ΙΑΣΩ Παίδων & Νικόλαος Πανώριος, Φυσικοθεραπευτής, Υπεύθυνος Τμήματος Φυσικοθεραπείας ΙΑΣΩ Γενική Κλινική & ΙΑΣΩ Παίδων
